اِناّ هَدَیناَهُ السَّبیلَ اِماّ شاکِراٌ وَ اِماّ کَفوراٌ
ما راه را به او نشان دادیم، یا سپاسگذار خواهد بود یا ناسپاس.
خداوند همه انسان ها را هدایت می کند،اما بعضی به اختیار سپاسگذار یا ناسپاس می شوند.
وَ نَفسِ وَ ما سَوّاها فَالهَمَها فَّجورَها وَ تَقواها
سوگند به نفس و آن که سامانش بخشید، آن گاه بدکاری و تقوایش را به او الهام کرد.
خداوند در نفس انسان، گرایش به نیکی و بیزاری از بدی را قرار داده است.
وَ لا اَقسِم بِالنَفسِ الَّوّامَه
و سوگند به نفس ملامت کننده
عظمت نفس سرزنشگر دورنی انسان، تا آنجاست که خداوند به آن سوگند یاد کرده است.